Ημερολόγιο 2016

Κυκλοφόρησε το Ημερολόγιο του ΣΜΕΔ για το 2016

Μπορείτε να το προμηθευτείτε από τα γραφεία του Συλλόγου, από αυτοοργανωμένους χώρους και γραφεία σωματείων σε όλη την Ελλάδα, καθώς και (από 11/12) από επιλεγμένα βιβλιοπωλεία στο κέντρο της Αθήνας (Ναυτίλος, Εναλλακτικό Βιβλιοπωλείο, Εκδόσεις των Συναδέλφων, Εκτός των Τειχών).*

* Καθημερινά, εκτός της Κυριακής 13/12: έχει απεργία, για να ξαναγίνει η Κυριακή αργία - και δεν ψωνίζουμε!

Αν δεν βρίσκετε το Ημερολόγιο του ΣΜΕΔ στην περιοχή σας ή αν ενδιαφέρεστε να συμβάλετε στη διανομή του φιλοξενώντας το στον χώρο της συλλογικότητάς σας ή του σωματείου σας, επικοινωνήστε μαζί μας: τηλ. 6988 679769 | e-mail syl.smed@gmail.com

Σύγκληση Γενικής Συνέλευσης για το Σάββατο 12 Δεκεμβρίου

Τo Σάββατο 12 Δεκεμβρίου, στις 6:00 μ.μ., συγκαλείται η τρίτη και τελευταία Τακτική Γενική Συνέλευση του ΣΜΕΔ για το έτος, στα γραφεία του Συλλόγου (Μαυρικίου 8 και Μαυρομιχάλη, Νεάπολη Εξαρχείων). Υπενθυμίζουμε ότι η Συνέλευση, ως δεύτερη επαναληπτική, θα πραγματοποιηθεί με απαρτία των παρευρισκομένων μελών, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα από τον νόμο.

Θέματα Ημερήσιας Διάταξης:

• Ενημέρωση για το ασφαλιστικό
• Παρουσίαση του Ημερολογίου του Συλλόγου για το 2016
• Προγραμματισμός εκδηλώσεων/δράσεων για το προσεχές διάστημα
• Προετοιμασία του επόμενου κύκλου σεμιναρίων αυτομόρφωσης του Συλλόγου
• Απολογισμός δράσεων και παρεμβάσεων του Συλλόγου τους τελευταίους μήνες
• Ενημέρωση για την εκκαθάριση του μητρώου μελών του Συλλόγου ενόψει των Εκλογών του 2016
• Ενημέρωση για εργασιακά-επαγγελματικά θέματα (διεκδικήσεις, προβλήματα, καταγγελίες)
• Άλλα τρέχοντα ζητήματα 

Το ΔΣ

Υποτιτλισμός: Ένας μπούσουλας για νέους συναδέλφους

Κωδικοποιούμε στη συνέχεια ορισμένες πρακτικές πληροφορίες για νέους συναδέλφους που ενδιαφέρονται να δραστηριοποιηθούν επαγγελματικά στον χώρο του υποτιτλισμού. Οι απορίες είναι πολλές, οι ερωτήσεις που δεχόμαστε συχνές και επαναλαμβανόμενες, ελπίζουμε λοιπόν τα παρακάτω να αποτελέσουν ένα πρώτο μικρό βοήθημα γενικής χρήσης (το οποίο θα υπάρχει στο εξής μόνιμα αναρτημένο στους Επαγγελματικούς Οδηγούς του Συλλόγου). Για ειδικότερα ζητήματα, εξυπακούεται ότι ο Σύλλογος είναι πάντα στη διάθεση παλιότερων, νεότερων ή και επίδοξων συναδέλφων.

Έναρξη επαγγέλματος και επιλογές ασφάλισης

Ως υποτιτλιστές, έχουμε την πολυτέλεια να επιλέξουμε τον ασφαλιστικό μας φορέα, σε αντίθεση με τους υπόλοιπους μεταφραστές συναδέλφους μας. Κάνοντας έναρξη επαγγέλματος, λοιπόν, μπορούμε να επιλέξουμε να γραφτούμε στο ΙΚΑ ή στον ΟΑΕΕ, έχοντας φυσικά στο μυαλό μας ότι και τα δυο ταμεία έχουν τα μειονεκτήματα και τα πλεονεκτήματά τους. Η σημαντικότερη διαφορά τους είναι ότι, σε αντίθεση με τον ΟΑΕΕ, το ΙΚΑ δεν απαιτεί την πληρωμή ενός συγκεκριμένου ποσού κάθε δυο μήνες, αλλά μας επιβαρύνει με μια χρέωση της τάξης του 12,22% για κάθε τιμολόγιο που κόβουμε.

Στην αρχή της σταδιοδρομίας μας, και από τη στιγμή που δεν έχουμε κάποια άλλη επαγγελματική δραστηριότητα που να μας δεσμεύει να εγγραφούμε στον ΟΑΕΕ, είναι σοφότερο να επιλέξουμε το ΙΚΑ. Η οικονομική ανάσα που μας προσφέρει είναι σημαντική, και οι διαφορές στην ασφάλιση δεν είναι σπουδαίες σε σύγκριση με τον ΟΑΕΕ. Αν και κάποιοι εργοδότες ίσως φανούν αρνητικοί στο άκουσμα ότι υπαγόμαστε στο ΙΚΑ, καθώς επιβαρύνονται και οι ίδιοι με μια επιπλέον χρέωση 15% για κάθε τιμολόγιο, όλες οι μεγάλες εταιρείες υποτιτλισμού και τα φεστιβάλ συνεργάζονται εδώ και χρόνια με συναδέλφους που υπάγονται στο ΙΚΑ, καταβάλλοντάς τους κανονικά τα ένσημα που δικαιούνται χωρίς να έχει υπάρξει πρόβλημα στις επαγγελματικές τους σχέσεις.

Σε περίπτωση που εγγράφουμε στο ΙΚΑ, πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι δεν αλλάζει το φορολογικό μας καθεστώς. Εξακολουθούμε να θεωρούμαστε ελεύθεροι επαγγελματίες και να φορολογούμαστε ως τέτοιοι: επειδή υπαγόμαστε στο ΙΚΑ, δεν σημαίνει ότι αυτόματα φορολογούμαστε ως μισθωτοί.

* Για λεπτομέρειες σχετικά με την έναρξη επαγγέλματος υποτιτλιστή στο ΙΚΑ, δείτε εδώ

Αμοιβές

Οι αμοιβές στον χώρο κυμαίνονται από 0,70 μέχρι και 2,5 ευρώ ανά λεπτό βίντεο. Οι μεγάλες αυτές αποκλίσεις στις τιμές έχουν να κάνουν φυσικά τόσο με τον εργοδότη όσο και με το μέσο για το οποίο εργαζόμαστε και το πρόγραμμα που υποτιτλίζουμε. Κατά κανόνα, τα φεστιβάλ και οι κινηματογραφικοί διανομείς πληρώνουν καλύτερα από την τηλεόραση και τα διαδικτυακά κανάλια, αλλά καθυστερούν περισσότερο να καταβάλουν τις αμοιβές και δεν προσφέρουν τόσο σταθερή εργασία.

Αν και τα 0,70 ευρώ ανά λεπτό βίντεο είναι ήδη μια τρομερά χαμηλή αμοιβή που θα μας αποφέρει μόλις 42 ευρώ καθαρά για μια ταινία 90 λεπτών (αν αφαιρέσουμε το 20% της παρακράτησης φόρου και το 12,22% του ΙΚΑ), οποιαδήποτε αμοιβή κάτω από αυτό το όριο είναι καθαρή εκμετάλλευση, και αν το καλοσκεφτούμε, δεν μας συμφέρει ούτε καν να μπούμε στον πειρασμό να τη δεχτούμε. Κανονικά, θα έπρεπε να ζητάμε αμοιβές της τάξης των 2 ευρώ ανά λεπτό βίντεο (βλ. σχετικά τις Κατώτατες Αποδεκτές Αμοιβές του ΣΜΕΔ), αλλά, έτσι όπως είναι η κατάσταση, ακόμα και τα 0,80 με 0,95 ευρώ μπορούν υπό όρους να γίνουν αποδεκτά, όταν μιλάμε φυσικά για ταινίες που θα προβληθούν στην τηλεόραση και το διαδίκτυο, και εργαζόμαστε για κάποια εταιρεία υποτιτλισμού. Αν εργαζόμαστε απευθείας για κάποιο κανάλι, από τη στιγμή που δεν υπάρχει μεσάζοντας, η αμοιβή μας πρέπει να είναι σημαντικά μεγαλύτερη, και η διαπραγμάτευσή μας πρέπει να γίνεται σε τελείως διαφορετική βάση.

Οι αμοιβές για τις σειρές και τα ντοκιμαντέρ στις περισσότερες εταιρείες υποτιτλισμού είναι υψηλότερες απ’ ό,τι για τις ταινίες, αφού τα προγράμματα αυτά έχουν περισσότερη ομιλία και περισσότερους υπότιτλους. Ένα επεισόδιο σειράς που διαρκεί 40 με 45 λεπτά μπορεί να φτάσει μέχρι και τους 600 διπλούς υπότιτλους, σε αντίθεση με μια μέση ταινία 90 λεπτών που δεν ξεπερνά τους 1.000, από τους οποίους οι μισοί σχεδόν είναι μονοί. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν ταινίες των 90 λεπτών που φτάνουν τους 1500 υπότιτλους και επεισόδια σειρών των 40 λεπτών που φτάνουν τους 400, αλλά μιλάμε πάντα για τον μέσο όρο.

Μια άλλη διάκριση στις αμοιβές είναι η ύπαρξη σεναρίου ή όχι. Αν και τα σενάρια έχουν αντικατασταθεί τα τελευταία χρόνια από απλές λίστες διαλόγων, είναι προτιμότερο να κάνουμε τις μεταφράσεις με τη βοήθειά τους παρά να βασιζόμαστε μόνο στην ακοή μας. Εξάλλου, η αύξηση στην αμοιβή μας όταν δεν υπάρχει σενάριο ή λίστα διαλόγων είναι τόσο μικρή που δεν κερδίζουμε κάποιο ουσιαστικό ποσό. Το μικρό οικονομικό κέρδος που θα έχουμε δεν είναι αρκετό για να καλύψει τον επιπλέον χρόνο που θα σπαταλήσουμε στη μετάφραση ή τα λάθη που ενδέχεται να κάνουμε.

Εταιρείες υποτιτλισμού

Οι κύριοι εργοδότες στον χώρο μας είναι οι εταιρείες υποτιτλισμού. Υπάρχουν κάποιοι συνάδελφοι που εργάζονται ως εσωτερικοί υποτιτλιστές σε τηλεοπτικά κανάλια και κάποιοι άλλοι που συνεργάζονται απευθείας με αρκετά μικρά φεστιβάλ, αλλά πρόκειται για τη μειοψηφία. Ακόμα και στην περίπτωση της Nova, η οποία έχει φτιάξει δικό της τμήμα υποτιτλισμού προσλαμβάνοντας η ίδια απευθείας τους υποτιτλιστές που χρειάζεται χωρίς να συνεργάζεται με εξωτερικές εταιρείες, η δομή, οι αμοιβές και οι συνθήκες εργασίας εκεί είναι τέτοιες που την κάνουν να μοιάζει περισσότερο με εταιρεία υποτιτλισμού παρά με ανεξάρτητο φορέα. Όπως έχουν μέχρι στιγμής τα πράγματα, λοιπόν, είναι δυστυχώς πολύ δύσκολο να επιβιώσει επαγγελματικά κάποιος υποτιτλιστής που δεν συνεργάζεται τουλάχιστον με μία εταιρεία υποτιτλισμού, όσο καλά δικτυωμένος κι αν είναι. Εξαιρέσεις φυσικά υπάρχουν, αλλά εμάς μας αφορά ο κανόνας.

Οι εταιρείες υποτιτλισμού δεν ακολουθούν κάποιο κοινό κώδικα, ούτε κάποιους κοινούς κανόνες: κάποιες έχουν πολύ αυστηρά ποιοτικά κριτήρια, άλλες όχι, κάποιες απαιτούν οι εργαζόμενοί τους να δουλεύουν αποκλειστικά γι’ αυτές, άλλες δεν έχουν πρόβλημα να παίρνουμε κι άλλες δουλειές, κάποιες έχουν πολύ αυστηρές προθεσμίες, άλλες είναι ελαστικές, κάποιες αρνούνται να δώσουν άδεια πάνω από μία βδομάδα, άλλες πάλι μπορούν να αφήσουν ελεύθερο έναν υποτιτλιστή μέχρι και έναν μήνα, κάποιες πληρώνουν μέχρι το τέλος του επόμενου μήνα, κάποιες μπορεί να κάνουν και ενάμιση χρόνο... Με άλλα λόγια, από τη στιγμή που δεν υπάρχει κάποια ρυθμιστική αρχή που να επιβλέπει τη λειτουργία τους και τις συνθήκες εργασίας, η κατάσταση δεν είναι απλώς ρευστή – είναι σχεδόν χαοτική. Είναι στο χέρι μας να βρούμε μια εταιρεία που να ταιριάζει περισσότερο με τις ανάγκες μας, κάνοντας τις λιγότερες δυνατές παραχωρήσεις, αλλά δεν πρέπει να έχουμε αυταπάτες: η πλειοψηφία των εταιρειών δεν νοιάζονται ούτε για την ποιότητα του παραγόμενου προϊόντος, ούτε για τις εργασιακές συνθήκες που παρέχουν στους εργαζόμενους τους.

Εργασιακές σχέσεις, συμβάσεις και πνευματικά δικαιώματα

Όπως προαναφέραμε, λόγω της χαοτικής κατάστασης που επικρατεί στο χώρο, αν και θεωρούμαστε ελεύθεροι επαγγελματίες και φορολογούμαστε ως τέτοιοι, η εξάρτησή μας από τις εταιρείες για τις οποίες εργαζόμαστε μας μετατρέπει ουσιαστικά σε μισθωτούς. Πολλοί συνάδελφοι ίσως διαφωνήσουν με αυτή τη θέση, αλλά οι περισσότεροι από αυτούς δεν εργάζονται αποκλειστικά ως υποτιτλιστές: αν κάποιος θέλει να έχει ως κύρια απασχόλησή του τον υποτιτλισμό, είναι υποχρεωμένος να συνεργάζεται σε εβδομαδιαία βάση με μία ή δύο εταιρείες που θα του παρέχουν σταθερό όγκο δουλειάς. Οι αμοιβές μας δυστυχώς δεν είναι αρκετά υψηλές για να επιβιώσουμε δουλεύοντας αποκλειστικά με μικρά φεστιβάλ ή ευκαιριακούς πελάτες.

Μία από τις θετικές εξελίξεις των τελευταίων χρόνων είναι ότι οι περισσότερες από τις μεγάλες εταιρείες υποτιτλισμού υπογράφουν πλέον συμβάσεις με τους υποτιτλιστές τους. Οι συμβάσεις που προτείνονται από τις περισσότερες εταιρείες δεν είναι οι καλύτερες δυνατές, αλλά είναι σίγουρα προτιμότερες από το καθεστώς μηδενικής αναγνώρισης που ακολουθούν κάποιες άλλες εταιρείες. Αν και με τις συμβάσεις αυτές συχνά παραχωρούμε τα πνευματικά δικαιώματα του έργου μας στις εταιρείες, έχουμε ένα νομικό έγγραφο που αποδεικνύει ότι όντως εργαζόμαστε γι’ αυτές και τη δυνατότητα να φορολογηθούμε ως μισθωτοί, αν το 70% των εσόδων μας προέρχεται μόνο από μία εταιρεία και έχουμε μέχρι και τρεις εργοδότες. Για έναν συνάδελφο που μόλις ξεκινάει τη σταδιοδρομία του και δεν έχει προλάβει ακόμα να δικτυωθεί αρκετά, αυτή η ρύθμιση προσφέρει σημαντική οικονομική βοήθεια.

Καλή αρχή σε όλες και όλους!

Γενική Απεργία, Πέμπτη 3/12

Διαβάστε: 

Ασφαλιστικό: Τα νέα νοήματα και η απαράλλαχτη «αυθεντία» των κυβερνώντων

Ο Σύλλογος Μεταφραστών Επιμελητών Διορθωτών καλεί τα μέλη του και όλους τους συναδέλφους να συμμετάσχουν μαζικά στις κινητοποιήσεις σε όλη τη χώρα, στο πλαίσιο της 24ωρης γενικής απεργίας που προκηρύχθηκε για την Πέμπτη 3 Δεκεμβρίου.

Προσυγκέντρωση για την απεργιακή πορεία στην Αθήνα:

Πέμπτη, 3/12, 11 π.μ., Πύλη Πολυτεχνείου (οδός Πατησίων)

ΟΧΙ ΣΤΗ ΛΕΗΛΑΣΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ

ΕΧΟΥΜΕ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΟΥΜΕ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΟΛΟΚΛΗΡΟ

Δράσεις αλληλεγγύης στους 5 συλληφθέντες φοιτητές που απειλούνται με έκδοση στην Ιταλία

Σε συνέχεια του ψηφίσματος συμπαράστασης του Συλλόγου στους 5 συλληφθέντες φοιτητές που απειλούνται άμεσα με έκδοση στην Ιταλία, συμμετέχουμε, από κοινού με τον Σύλλογο Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου Αττικής, τον Σύλλογο Εργαζομένων στα Φροντιστήρια Καθηγητών, το Σωματείο Βάσης Εργαζομένων σε ΜΚΟ, το Πανελλήνιο Σωματείο Εργαζομένων WIND, το Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων και Λοιπών Εργαζομένων στον Επισιτισμό, και το Σωματείο Βάσης Ανέργων, στις διαδηλώσεις που έχουν προγραμματιστεί στην Αθήνα για την εβδομάδα που διανύουμε:

Τρίτη 24/11, 6 μ.μ.: Συγκέντρωση στην Ιταλική Πρεσβεία (Σέκερη και Β. Σοφίας)

Σάββατο 28/11, 12 μ.μ.: Πορεία από το Μοναστηράκι, στο πλαίσιο της Πανευρωπαϊκής ημέρας αλληλεγγύης στους συλληφθέντες του No Expo

• ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ ΣΤΟΥΣ 5 ΣΥΝΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΜΑΣ
• ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ - ΠΑΥΣΗ ΚΑΘΕ ΔΙΩΞΗΣ
• ΟΙ ΤΑΞΙΚΟΙ-ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΔΕΝ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ

Σ.Μ.Ε.Δ. | Σ.Υ.Β.Χ.Α. | Σ.Ε.Φ.Κ. | Σ.Β.Ε.ΜΚΟ | ΠΑ.Σ.Ε.WIND | Σ.Σ.Μ. | ΣΩ.Β.Α.

Κυκλοφορεί σε λίγες μέρες: Ημερολόγιο του ΣΜΕΔ για το 2016

Σύντομα κοντά σας!

Εμείς και οι πρόσφυγες

Ο ελληνικός λαός είναι ένας φτωχός λαός, αλλά πλούσιος σε αξίες και ανθρωπιά! Δεν διεκδικούμε, λοιπόν, ούτε ένα ευρώ [από την ΕΕ]. Δεν διεκδικούμε ούτε ένα ευρώ για να κάνουμε το καθήκον μας, το ανθρώπινο καθήκον μας απέναντι σ’ αυτούς τους ανθρώπους που πεθαίνουν στην αυλή μας. Όποιος από εμάς εδώ είχε ανθρώπους που πέθαιναν στην αυλή του, θα διεκδικούσε να τους δώσει ένα πιάτο φαΐ και να τους σώσει. Μακριά, λοιπόν, από εμάς εκείνες οι λογικές που θέλουν να κοστολογήσουν την ανθρωπιά. (…) Η Ελλάδα διδάσκει ανθρωπιά. Η Ελλάδα τούτη την κρίσιμη ώρα διδάσκει στους Ευρωπαίους εταίρους ποιο είναι το πραγματικό πρόσωπο της Ευρώπης.

Αλέξης Τσίπρας, στη Βουλή

Επί ενάμιση μήνα, από τα μέσα Σεπτεμβρίου, ο Σύλλογος Μεταφραστών Επιμελητών Διορθωτών συγκέντρωσε και διένειμε είδη πρώτης ανάγκης για πρόσφυγες και μετανάστες. Ήταν μια συμβολική, αλλά –όπως αποδείχτηκε– πρακτικά όχι αμελητέα πρωτοβουλία αλληλεγγύης στα εκατομμύρια των ανθρώπων που έχουν εκτοπιστεί από την κυνική γεωπολιτική του τρόμου, του πολέμου και του αίματος, και την αντίστοιχα ανελέητη διαχείριση του παγκόσμιου πληθυσμού των καταπιεζόμενων, με πολιτικές όπως η «Ευρώπη-Φρούριο», οι φράχτες στα σύνορα των «πολιτισμένων» κρατών, η τέλεια αδράνεια μπροστά στα πλοιάρια που βυθίζονται στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο, οδηγώντας στον θάνατο άντρες, γυναίκες, παιδιά. Στα γραφεία του ΣΜΕΔ, συγκεντρώθηκαν τόνοι ολόκληροι τροφίμων, υγειονομικού υλικού και ρουχισμού, από πλήθος κόσμου που έσπευσε να ανταποκριθεί γενναιόδωρα στο κάλεσμά μας, όπως σπεύδει να ανταποκριθεί και στα καλέσματα άλλων συλλογικοτήτων που προσπαθούν με αμιγώς δικά τους μέσα να κάνουν πράξη την αλληλεγγύη. Ο Σύλλογος πραγματοποίησε ήδη πέντε διανομές, στην Πλατεία Βικτωρίας, στον Ελαιώνα, στο Παλέ του Γαλατσίου και στην Κατάληψη Στέγης Προσφύγων/Μεταναστών Νοταρά 26 –επιστρατεύτηκαν για τον σκοπό αυτό πάνω από 15 ασφυκτικά γεμάτα αυτοκίνητα–, και συνεχίζει, μέχρι εξάντλησης του τεράστιου όγκου των ειδών.

Πολύ σύντομα, ωστόσο, αντιληφθήκαμε ότι –για να το πούμε απλά και… τεχνοκρατικά– το μέγεθος της προσφοράς, εντελώς παράδοξα, ξεπερνούσε κατά πολύ το αντίστοιχο της ζήτησης. Αν και ο χειμώνας έμπαινε για τα καλά, οι «επίσημες» δομές φιλοξενίας προσφύγων και μεταναστών στην Αθήνα, ο Ελαιώνας και το Παλέ του Γαλατσίου, επαναλάμβαναν μονότονα ότι οι ανάγκες είναι περιορισμένες, ότι ρούχα δεν χρειάζονται, «μόνο συγκεκριμένα πράγματα», την ίδια στιγμή που έφταναν ασταμάτητα από τα νησιά του Αιγαίου, τη Λέσβο και την Κω, μηνύματα για τις ατελείωτες ανάγκες σε ρούχα και άλλα είδη για την αρχική περίθαλψη των προσφύγων και των μεταναστών που καταφθάνουν κατά χιλιάδες, σε πολύ άσχημη κατάσταση (για τις τρέχουσες ανάγκες στη Λέσβο, παραπέμπουμε στις αυτοοργανωμένες δομές της Σκάλας Συκαμνιάς, στο βόρειο τμήμα του νησιού). Σαν να μην έφτανε αυτό, ανακοινώθηκε πρόσφατα ότι το Παλέ του Γαλατσίου παύει να λειτουργεί ως χώρος φιλοξενίας (λόγω… αντιδράσεων, όπως μαθαίνουμε, του Δήμου και δημοτών του Γαλατσίου) αφήνοντας στην Αθήνα μόνο τον Ελαιώνα και το γήπεδο χόκεϊ του Ελληνικού (με τις περιορισμένες κλειστές εγκαταστάσεις) για τον σκοπό αυτό. (Αναφορικά με τις τελευταίες κυβερνητικές εξαγγελίες, για τη δημιουργία δύο προσφυγουπόλεων, ουσιαστικά, σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, κατόπιν απαίτησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, παραπέμπουμε, αντί άλλου σχολιασμού, στο καλό σινεμά.)

Όσες απορίες είχαμε, βέβαια, μας λύθηκαν με την αυτοψία. Επί εβδομάδες, διαπιστώναμε ότι το Παλέ του Γαλατσίου λειτουργούσε εντελώς αυτοσχέδια, με εθελοντές του Δήμου και ΜΚΟ, τη στιγμή που το πλήθος των φιλοξενούμενων εκεί, όσο και η έκταση των εγκαταστάσεων, απαιτούσαν κεντρική οργάνωση και σχεδιασμό. «Εθελοντές και ΜΚΟ»: ας κρατήσουμε κατά νου αυτές τις λέξεις… Αφού λοιπόν εξαντλήσαμε τα περιθώρια διανομής εκεί, και αφού πολύ νωρίτερα είχαμε ενημερωθεί από τον Ελαιώνα ότι και οι δικές τους ανάγκες είναι «πολύ περιορισμένες», απευθυνθήκαμε, μόλις πριν από μία εβδομάδα, ξανά στον Ελαιώνα, απαιτώντας αυτή τη φορά τα είδη που είχαμε συγκεντρώσει να μεταφερθούν, υπ’ ευθύνη των αρμοδίων της εκεί δομής (η οποία, θυμίζουμε, εγκαινιάστηκε το καλοκαίρι με τυμπανοκρουσίες, άφθονους υπουργούς και δημοσιογράφους, ως το ανθρωπιστικό «θαύμα» της τότε –και νυν– κυβέρνησης), στα μέρη όπου πραγματικά χρειάζονται, δηλαδή στα νησιά του Αιγαίου, και ιδίως στη Λέσβο.

Η ανταπόκριση που συναντήσαμε μας άφησε άναυδους. Ευγενικά μεν, με απόλυτη αμηχανία δε, οι υπεύθυνοι εκεί μάς παρέπεμψαν αρχικά στο… Στέκι Μεταναστών στα Εξάρχεια, και κατόπιν στο… Κυριακάτικο Σχολείο Μεταναστών στον Κολωνό, δηλώνοντάς μας ότι οι ίδιοι «δεν έχουν τη δυνατότητα» να αναλάβουν αποστολές στα νησιά. Όταν τους εξηγήσαμε ότι θα το κάναμε μόνοι μας, φορτώνοντας απλώς κιβώτια σε ένα πλοίο, αν δεν μας ζητούσαν οι πλοιοκτήτριες εταιρείες 8 ευρώ το δέμα, μας αποκρίθηκαν ότι είναι «περίπλοκη υπόθεση» η μεταφορά μερικών δεκάδων δεμάτων στον… Πειραιά, για τα δε 8 ευρώ που χρεώνουν οι πλοιοκτήτες για κάθε δέμα ανθρωπιστικής βοήθειας, αρκέστηκαν να μας πουν μελαγχολικά ότι «έτσι είναι η κατάσταση». Μας διαβεβαίωσαν πάντως ότι από την εβδομάδα που μας πέρασε, θα έμπαινε σε εφαρμογή κάποιο σχέδιο μεταφοράς βοήθειας στα νησιά υπ’ ευθύνη του Ελαιώνα, το οποίο θα ανακοινωνόταν στη σελίδα τους στο Facebook (Ελαιώνας - Ανοιχτή Δομή Φιλοξενίας Προσφύγων). Ακόμα περιμένουμε τις σχετικές ανακοινώσεις…

Επί του πρακτέου, μεταφέραμε πράγματι τα είδη μας στο Κυριακάτικο Σχολείο Μεταναστών, όπου μας πληροφόρησαν ότι την επομένη κιόλας θα έπαιρναν τον δρόμο για το λιμάνι και από εκεί για τη Λέσβο. Επί του διαδικαστικού, τα πράγματα είναι πιο περίπλοκα και πολύ χειρότερα. Είναι προφανές ότι, τόσο στον Ελαιώνα όσο και παντού αλλού, σε κάθε τομέα που αφορά το λεγόμενο «προσφυγικό» (το «μεταναστευτικό» έχει ήδη παραπεμφθεί στις καλένδες: οι «μετανάστες», μας λένε ρητά ή έμμεσα οι ιθύνοντες, δεν αξίζουν καν την ανθρωπιστική μεταχείριση των «προσφύγων»), το κράτος έχει αποσυρθεί υπέρ ιδιωτών-επιχειρηματιών ή/και της «κοινωνίας πολιτών», σε μια συνεπέστατη επίδειξη ακραίας νεοφιλελεύθερης πολιτικής με φιλάνθρωπο προσωπείο (διότι έχουν σαφή επικοινωνιακή διαφορά οι «ξένιοι Δίες»-σκούπες του Σαμαρά και οι αλά Τσίπρα φιέστες αποχαιρετισμού προσφύγων στο αεροδρόμιο…). Το «προσφυγικό» παίρνει κι αυτό σειρά ανάμεσα στις τόσες και τόσες «κοινωνικές υπηρεσίες» που «εξωπορίζονται» από το κράτος (παραδείγματα: σημαντικές πτυχές των υπηρεσιών ασύλου, όπως η διερμηνεία και η αποκατάσταση θυμάτων βασανιστηρίων, αφού προηγήθηκε η ψυχική υγεία, η αντιμετώπιση της αστεγίας και της «ανθρωπιστικής κρίσης»), με το αζημίωτο για τους «αναδόχους»-εργολάβους, με τεράστια ζημία ωστόσο για τους πάσχοντες.

Στον Ελαιώνα, ας πούμε, μπορεί εμείς να νομίζαμε ότι συνομιλούμε με αρμόδιους μίας (της βασικής) κρατικής δομής φιλοξενίας στην Αθήνα, στην πραγματικότητα όμως συνομιλούσαμε με παράγοντες των επιδοτούμενων από το κράτος ΜΚΟ, της «ΜΕΤΑδρασης» (για την οποία παραπέμπουμε ενδεικτικά σε μια γνωστή υπόθεση, και, για περισσότερα, στο Σωματείο Βάσης Εργαζομένων σε ΜΚΟ), της «ΕΚΠΟΣΠΟ ΝΟΣΤΟΣ» (για την οποία μπορεί κανείς να συμβουλευτεί επωφελώς και πάλι το ΣΒΕΜΚΟ), του Ερυθρού Σταυρού, ή/και με πολιτικούς υπαλλήλους της κυβέρνησης, που μας παρέπεμπαν σε φίλα προσκείμενες οργανώσεις της «κοινωνίας πολιτών» (αυτό το τελευταίο, οι κυβερνώντες θα το έλεγαν μάλλον «διασύνδεση του κράτους με τα κινήματα», εμείς προτιμούμε να το λέμε έτσι όπως είναι) ή ακόμα και σε επιχειρήσεις ή μεγαλόσχημους επιχειρηματίες που αναλαμβάνουν φιλανθρωπικές πρωτοβουλίες αλληλεγγύης. Στη Λέσβο, πάλι, τα καράβια που μεταφέρουν τους πρόσφυγες στην Αθήνα μπορεί να φαντάζουν κρατική πρωτοβουλία, στην πραγματικότητα όμως είναι μια κρατικά αδειοδοτημένη επιχείρηση της Blue Star Ferries και της ΑΝΕΚ, που χρεώνουν σχεδόν διπλάσιο εισιτήριο στους «ειδικούς» επιβαίνοντες των πλοίων τους, για να τους μεταφέρουν, σε κάκιστες συνθήκες, όπου διατάξει το κράτος, τσεπώνοντας τα έσοδα.

Ο ίδιος ο πρωθυπουργός το είπε ξεκάθαρα από το βήμα της Βουλής: «Δεν διεκδικούμε ούτε ένα ευρώ από την ΕΕ» για τους πρόσφυγες. Λογικό να το ακούς αυτό από μια κυβέρνηση που συνεχίζει κι αυτή να απαξιώνει τη ζωή εργαζομένων και ανέργων, ντόπιων και μεταναστών, που ζουν στην Ελλάδα. Και μπορεί να είμαστε ή να μην είμαστε, ως Έλληνες, παραδείγματα προς μίμηση στην ανθρωπιά, προπάντων όμως εξυπηρετούμε, ως κράτος, τα συμφέροντα του ευρωπαϊκού και ντόπιου κεφαλαίου, που θέλει τους πρόσφυγες να αναλαμβάνουν οι ίδιοι τα έξοδα και τους κινδύνους της επιβίωσής τους, με απώτερο στόχο τον έλεγχο της ροής τους προς την κεντρική Ευρώπη (ας μη συζητήσουμε καλύτερα τι θέλει για τους μετανάστες…). Έτσι, το κράτος κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα: «outsourcing» προς επιχειρηματικό ή πολιτικό όφελος, και ταυτόχρονα «προσφυγική πολιτική» με την εκμετάλλευση εκατοντάδων, αν όχι χιλιάδων, αλληλέγγυων/εθελοντών. Την ίδια ώρα, μπορεί να υπερασπίζεται, ξανά διά στόματος πρωθυπουργού, τον «δικό μας» φράχτη, στον Έβρο, ενόσω οι κατασταλτικές δυνάμεις του κυνηγούν π.χ. αλληλέγγυους, ρεπόρτερ και ντοκιμαντερίστες που θέλουν να καταγράψουν την κατάσταση στη Λέσβο, και λειτουργούν κανονικά τα αλήστου μνήμης αλλά πολύ υπαρκτά «κέντρα κράτησης» μεταναστών (Αμυγδαλέζα, Κόρινθος, Ελληνικό), όπου φυλακίζουν επ’ αόριστον ανθρώπους, προσπαθώντας εσχάτως ακόμα και να τους απελάσουν διά της βίας, αν τυχόν διαμαρτυρηθούν για την αναγκαστική κράτησή τους. Αυτό που έχει αλλάξει, σε επίσημο επίπεδο, σε σχέση με έναν χρόνο πριν είναι η εικόνα στις ειδήσεις. Ελπίζουμε τουλάχιστον κάτι να έχει αρχίσει να αλλάζει πραγματικά στις συνειδήσεις.

Ασφαλιστικό: Τα νέα νοήματα και η απαράλλαχτη «αυθεντία» των κυβερνώντων

 

Γενική απεργία, Πέμπτη 12 Νοεμβρίου

Προσυγκέντρωση για την απεργιακή πορεία στην Αθήνα:

Πέμπτη, 12/11, 11 π.μ., Πύλη Πολυτεχνείου (οδός Πατησίων)

Έχουμε μάθει να αναγνωρίζουμε πλέον την αλλοίωση των λέξεων και των εννοιών όταν αυτές χρησιμοποιούνται για να δικαιολογήσουν την εκάστοτε εφαρμοστέα πολιτική και τα κάθε είδους κυβερνητικά μέτρα που επιβάλλονται. Η παραποίηση της αλήθειας και της πραγματικότητας είναι από τα βασικά εργαλεία του πολιτικού λόγου, και η νέα κυβέρνηση φρόντισε να διανθίσει το ρεπερτόριο αυτό με νέους όρους, ελέω και του αριστερού προσωπείου της. Το προσωπείο αυτό βέβαια έχει ήδη διαρραγεί ακόμα και για τους πιο εύπιστους, μετά τη δήθεν θαλασσοταραχή των αρχών του καλοκαιριού και την προσωρινή νηνεμία των επόμενων μηνών που μας οδήγησε στο τσουνάμι μέτρων και ρυθμίσεων μετά την υπογραφή του νέου μνημονίου.

Έρχεται λοιπόν τώρα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, μέσω των «σοφών» εκπροσώπων της και με την αγαστή συνεργασία των ευρωπαϊκών και παγκόσμιων θεσμών επιβολής της «δημοκρατίας» και της απανταχού «ανάπτυξης», να μας παρουσιάσει τα σχέδιά της για το ασφαλιστικό σύστημα. Και ακριβώς στην επεξήγηση του όλου πράγματος είναι που χάνεται κάθε μπούσουλας. Οφείλουμε φυσικά να αναγνωρίσουμε το δύσκολο έργο τους: δεν είναι και λίγο να πρέπει να αιτιολογήσουν την απόλυτη καταβαράθρωση του ασφαλιστικού συστήματος, τη μεταβολή του σε ένα καθεστώς απείρως πιο άδικο από το υπάρχον. Η αναδιανομή τέλος, ήρθε η ώρα της κεφαλαιοποίησης. Προτείνεται ένα σύστημα καθορισμένων ασφαλιστικών εισφορών, το οποίο δεν θα προσφέρει ωστόσο καμία βεβαιότητα για το ύψος της σύνταξης, αφού αυτή θα εξαρτάται από διάφορους άλλους παράγοντες, όπως το προσδόκιμο ζωής και το εισόδημα. Η βασική σύνταξη πείνας των 360 ευρώ θα συμπληρώνεται από παροχές επαγγελματικών ταμείων, από τους επονομαζόμενους ατομικούς «κουμπαράδες» για τους αυτοαπασχολούμενους, που θα σχηματίζονται από την κεφαλαιοποίηση των ασφαλιστικών μεριδίων τους, και από την ιδιωτική ασφάλιση. Στους βασικούς πυλώνες του νέου καθεστώτος περιλαμβάνεται η αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης στα 67 χρόνια, ή στα 62 με 40 χρόνια εργασίας, η σταδιακή κατάργηση των πρόωρων συντάξεων, με ποινή για πρόωρες αποχωρήσεις, και η σταδιακή αντικατάσταση του ΕΚΑΣ. Προβλέπεται επίσης μια σειρά αυξήσεων των εισφορών υγείας και των εισφορών στις επικουρικές, ενώ θα καταργηθούν όλες οι εξαιρέσεις, με στόχο τη σταδιακή εναρμόνιση των εισφορών σε όλα τα Ταμεία. Θα αυξηθεί επίσης η έκτακτη εισφορά φυσικών προσώπων και ο φόρος επιχειρήσεων-ελεύθερων επαγγελματιών, ενώ θα διατηρηθεί ο ΕΝΦΙΑ.

Η διέξοδος που ανακάλυψαν και οι νυν κυβερνώντες με τη σειρά τους έχει χρησιμοποιηθεί από όλες τις κυβερνήσεις του «δημοκρατικού» φάσματος: πολιτικό μάρκετινγκ των νέων μέτρων, αρχής γενομένης με το καθεστώς ασφάλισης εν όλω. Ταγμένοι στην υπηρεσία του κράτους, οι «σοφοί» χρησιμοποιούν την αυθεντία τους για να μας ανακοινώσουν ότι το κράτος δεν πρέπει πια να πληρώνει τις συντάξεις μας, ούτε να ενδιαφέρεται για την περίθαλψή μας. Η σύνταξη προβλέπεται πλέον είτε ως μια ελάχιστη εξατομικευμένη παροχή στα όρια της φτώχειας, ή κάτω από αυτά, είτε ως μια θεωρητική ανταμοιβή (συναισθηματικής φύσεως, γιατί για επιβίωση δεν θα επαρκεί) για τα χρόνια εργασίας που θα έχουν προηγηθεί. Και όλα αυτά επί χάρτου, καθώς παραβλέπεται εντελώς το ζοφερό εργασιακό τοπίο ακραίας επισφάλειας ή/και κυριολεκτικά μισθωτής σκλαβιάς που έχει διαμορφωθεί, και αποσιωπάται το γεγονός ότι η καλύτερη χρηματοδότηση για τα ταμεία θα ήταν η συντριβή της μαύρης εργασίας και η αποτελεσματική είσπραξη εισφορών και φόρων από τους μεγαλοεισοδηματίες.

Καθώς η νέα δαμόκλειος σπάθη κρέμεται από πάνω μας, πρέπει να το φωνάξουμε δυνατά και καθαρά: η παραποιημένη περιγραφή της πραγματικότητας δεν μπορεί να γίνει άλλο ανεκτή. Αν, ακούγοντας κάθε λίγο και λιγάκι για νέους φόρους και μείωση μισθών και συντάξεων συνηθίσαμε να σφίγγουμε κάθε χρόνο το ζωνάρι και να παραιτούμαστε από τα δικαιώματά μας στη ζωή και στην εργασία, καιρός είναι να ξεσυνηθίσουμε. Η επιμονή του κράτους στην επιβολή νέων φόρων και στην αύξηση των εισφορών οδηγεί, εν πλήρη γνώσει του, στην ουσιαστική κατάργηση της κοινωνικής ασφάλισης, σε ένα καθεστώς άγριου εργασιακού ανταγωνισμού έως το τέλος της ζωής μας, με μηδενικές κοινωνικές παροχές, όπου θα εξοντώνονται χαριστικά, μαζί με τους ασθενέστερους, και οι κατά κυριολεξία… ασθενείς.

Για όλα αυτά, ο ΣΜΕΔ καλεί τα μέλη του και όλους τους συναδέλφους να συμμετάσχουν μαζικά στις κινητοποιήσεις σε όλη τη χώρα, στο πλαίσιο της 24ωρης γενικής απεργίας που προκηρύχθηκε για την Πέμπτη 12 Νοεμβρίου.

Προσυγκέντρωση για την απεργιακή πορεία στην Αθήνα:

Πέμπτη, 12/11, 11 π.μ., Πύλη Πολυτεχνείου (οδός Πατησίων)

ΟΧΙ ΣΤΗ ΛΕΗΛΑΣΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ

ΕΧΟΥΜΕ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΟΥΜΕ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΟΛΟΚΛΗΡΟ

Ψήφισμα, εκδήλωση και συγκέντρωση αλληλεγγύης στους διωκόμενους απεργούς των πανεπιστημίων

Αθήνα, 29 Σεπτεμβρίου 2015

ΨΗΦΙΣΜΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

ΣΤΟΥΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΤΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΩΝ

Ο Σύλλογος Μεταφραστών Επιμελητών Διορθωτών καταγγέλλει την ποινική δίωξη που ασκήθηκε σε βάρος 14 συναδέλφων για τη συμμετοχή τους στη μεγάλη απεργία ενάντια στις διαθεσιμότητες-απολύσεις στα Πανεπιστήμια.

14 συνάδελφοι κατηγορούνται ως υπαίτιοι του ότι: «με πρόθεση δεν συμμορφώθηκαν» προς την απόφαση του δικαστηρίου που κήρυξε παράνομη την απεργία για την 25η και την 26η Νοεμβρίου του 2013 και «απείχαν των υπηρεσιακών τους καθηκόντων συμπαρασύροντας στην αποχή τους αυτή και την πλειονότητα των διοικητικών υπαλλήλων, μελών των Συλλόγων τους». Η δίκη έχει οριστεί για τις 12 Οκτωβρίου 2015.

Οι συνάδελφοι που διώκονται είναι στην πλειοψηφία τους μέλη των προεδρείων Γενικών Συνελεύσεων, που πραγματοποιήθηκαν στις 22, τις 26 και τις 28 Νοεμβρίου του 2013, του Συλλόγου Διοικητικού Προσωπικού του Πανεπιστημίου Αθηνών και του Συλλόγου ΙΔΑΧ-ΙΔΟΧ του Πολυτεχνείου (ΕΜΠ). Διώκονται επίσης και τα μέλη του Προεδρείου της Ομοσπονδίας Διοικητικού Προσωπικού στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Η δίωξη των Προεδρείων των Γενικών Συνελεύσεων, απλών οργάνων διεξαγωγής τους, δείχνει ότι στόχος των διωκτικών αρχών είναι το σύνολο των απεργών.

[5/10/2015] Νέα ενημέρωση για τη συγκέντρωση ειδών πρώτης ανάγκης για πρόσφυγες και μετανάστες

Μετά και τη δεύτερη επιτυχημένη διανομή ειδών πρώτης ανάγκης που πραγματοποιήθηκε από τον Σύλλογο το Σάββατο 3 Οκτωβρίου, νιώθουμε για μία ακόμα φορά την ανάγκη να ευχαριστήσουμε τους πολλούς και τις πολλές που ανταποκρίθηκαν και συνεχίζουν να ανταποκρίνονται στο κάλεσμά μας.

Τα είδη που συγκεντρώσαμε τη δεύτερη εβδομάδα του καλέσματος ξεπέρασαν ακόμα και τον όγκο της πρώτης εβδομάδας, ενώ μέσα σε μόλις μία ημέρα (χτες Κυριακή 4/10) τα γραφεία του Συλλόγου γέμισαν ξανά! Μάλιστα, οι ποσότητες των ρούχων που έχουν συγκεντρωθεί ξεπερνούν πλέον όχι μόνο τις αποθηκευτικές μας δυνατότητες, αλλά και τις ίδιες τις τρέχουσες ανάγκες των χώρων φιλοξενίας προσφύγων και μεταναστών.

Έτσι, αυτή την τρίτη και τελευταία εβδομάδα του καλέσματός μας (τις γνωστές μέρες και ώρες: Τρίτη, 9:30-10:30 μ.μ. | Τετάρτη, 7:30-9:30 μ.μ. | Πέμπτη, 7:30-8:30 μ.μ.), συγκεντρώνουμε μόνο τα εξής είδη:

• Έτοιμα προς κατανάλωση τρόφιμα μακράς διάρκειας για ενήλικες, παιδιά και βρέφη: φρυγανιές, μπισκότα, νερό, χυμοί, κρέμες κλπ.
• Είδη προσωπικής υγιεινής: χαρτί υγείας, σερβιέτες, οδοντόκρεμες, οδοντόβουρτσες κλπ.
• Υγειονομικό υλικό: γάζες, επίδεσμοι, φυσιολογικοί οροί, αντιϊσταμινικές αλοιφές, αντισηπτικά, άνυδρα σαπούνια
• Βρεφικά και παιδικά είδη: πάνες, μωρομάντηλα, καλλυντικά, παιχνίδια

Ο ΣΜΕΔ θα επαναλάβει το κάλεσμά του το επόμενο διάστημα, ανάλογα και με τις ανάγκες που είναι βέβαιο ότι θα παρουσιαστούν. Στο μεταξύ, όσοι και όσες έχουν συγκεντρώσει ήδη ρούχα και παρεμφερή είδη, μπορούν να έρχονται απευθείας σε επικοινωνία με τους χώρους φιλοξενίας, ώστε να ενημερώνονται για τις ανάγκες και να διανέμουν προσωπικά τα είδη που έχουν συγκεντρώσει. Η διαδικασία της διανομής είναι παντού πολύ απλή, οι δε τρόποι επικοινωνίας και πρόσβασης στους χώρους φιλοξενίας εύκολη (αρκεί μια γρήγορη αναζήτηση στο διαδίκτυο).

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ!